Εφιάλτες…τηλέφωνα…μηνύματα..
μηνύματα από εκείνον:
«…δεν είναι ζωή αυτή, έχει δέκα μέρες να κοιμηθώ…δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα»
«… σε παρακαλώ πες μου ότι θα είμαστε μαζί…θα σε βλέπω όποτε μπορείς εσύ, δεν θα σε πιέζω…σε παρακαλώ τηλεφώνησε μου…θέλω να σε ακούσω…»
«…σου τηλεφώνησα πολλές φορές και δεν απαντάς… Ήθελα να σου πω ότι θα φύγω… δεν θέλω να ζω χωρίς εσένα…η ζωή μου είσαι εσύ…»
ένα τηλεφώνημα από εκείνη:
«….έλα…γιατί μου το κάνεις αυτό…αυτό που είχαμε τελείωσε…ζήσε τη ζωή σου χωρίς εμένα… σταμάτα να με απειλείς ότι θα κάνεις κακό στον εαυτό σου…δεν αξίζει…. και ναι, δεν σ’ αγαπώ»
η απάντηση του:
« …άσε με να αποφασίζω εγώ αν αξίζει ή όχι… εγώ σ’ αγαπώ…εσύ όμως έπαιξες μαζί μου, με εκμεταλλεύτηκες και τώρα με πετάς στα σκουπίδια…»
ένα μήνυμα από εκείνον…το τελευταίο που πήρε:
«…δεν θέλω να ζω χωρίς εσένα… τώρα που σ’ άκουσα μπορώ να φύγω… δεν πειράζει που εσύ δεν με αγαπάς…σ’ αγαπώ εγώ… ΑΝΤΙΟ»
…………………………………………………………………………….
κι ο εφιάλτης για εκείνη συνεχίζεται…
Είναι δυνατό να κάνει αυτό που απειλεί?
Κοραλλένια 
23/08/2009 στις 10:21
Καλή μου καλημέρα…κοίτα μπήκα τελίως,τυχαία στο μπλόγκ σου
(αν και σε ήξερα σε είχα δεί, πολλές φορές στον, αγαπητό μας Όσιρι
οκ?), έμεινα άφωνη με το πόστ, αυτό επειδή εδώ κ κάπου τρία χρόνια ζώ μιά παρόμοια, κατάσταση με τον πρώην μου αλλά όμως στο… πιό…γελοίο της ας το πώ έτσι οκ?……..εσύ δυστυχώς έχεις την ατυχία να τη ζείς από τη τραγική της πλευρά, ας το πώ έτσι………καλη μου κοίτα, καταρχήν δε πρέπει να ταράζεσαι οκ?…….(αυτό πάθαινα κι εγώ,αρχικά αλλά μετά είδα πως είναι εντελώς,άσκοπο να το κάνω οκ?), δε βγαίνει τίποτε….δεν έχει σημασία εάν όντως,θα κάνει αυτό που απειλεί ότι θα κάνει μπορεί να μη το κάνει κ ποτέ ίσως, ίσως πιστέυω είναι μιά ‘κρίση ή ένας παροξυσμός» (εντελώς ηλίθιος,βέβαια), εγωισμού οκ?…..που θα περάσει κάποτε αλλά μέχρι να περάσει, εσύ βέβαια θα τραβήξεις των παθών σου,τον τάραχο όπως τράβηξα κ τραβώ κι εγώ, τρία χρόνια τώρα…αλλά τεσπά…πρέπει όμως να φανείς δυνατή…….κ κυρίως μη του δίνεις πολύ θάρρος οκ?…. τώρα πως έχει η δική μου,ιστορία θα στη πώ όσο πιό συνοπτικά μπορώ οκ?………πρίν τρία χρόνια εγώ,κ ο πρώην μου χωρίσαμε οκ?
(με απόφαση δική μου ήθελα,να τελιώνω μαζί του οριστικά επειδή ΔΕΝ τον άντεχα άλλο αυτόν,τα ψέμματά του, κ τη κοροιδία του, και το ξενοκοίταγμα οκ?),με κεράτωνε με άλλες κατ’ εξακολούθησην….στην αρχή έδειχνε,(έδειχνε λέω),ότι το δέχτηκε καλά…ότι δεν είχε κάποιο πρόβλημα….κ ότι συνέχιζε τη ζωή του κανονικά…..όπως έκανα κ εγώ…εγώ είχα κόψει ΟΛΕΣ τις επαφές μου μαζί του οκ?….ΔΕΝ έκανα τίποτε….μνματα,τηλ τα πάντα κ συνέχιζα τη ζωή μου κανονικά…..
σάνα μη συνέβη τίποτε…….αυτός όμως ο κύριος μετά,από λίγες μέρες
άρχισε να έχει μιά εντελώς αλλόκοτη συμπεριφορά οκ?……..άρχισε
να με παίρνει τηλ, στο κντό μου (ευτυχώς), επειδή δυστυχώς το έχει ακόμη όπως κ το σταθερό μου…..με έπαιρναι συνεχώς,ακατάπαυστα κ διαρκώς χωρίς να μιλά,(το σήκωνα δε μιλούσε) οκ?, αλλά τον άκουγα
να μιλά από μέσα με άλλες, αυτό το κανε συνέχεια έτσι? κάθε μέρα,
ή κάθε βδομάδα. αυτό το κανε συνέχεια έτσι?,κάποια στιγμή όμως αρχισε να το κάνει κ σε πολύ, ακατάλληλες ώρες οκ? (όπως 6 το πρωί, 7 το πρωί. 11 τα μεσάνυκτα),όταν εγώ κοιμόμουν κ ήθελα να ηρεμήσω, κ με τάραζε μου δυέλυε τα νέυρα……..κ μαζί μ αυτό μου έστελνε,κ περίεργα φων.μνματα (του ίδιου ‘ύφους’ με τις κλήσεις)…..καλά το πως είχα καταντήσει άστο καλύτερα,σερνόμουν στα πόδια μου πραγματικά….δε περπάταγα σερνόμουν……νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοώ με αυτό…….το πιό άσχημο όμως έγινε,ένα βράδυ όταν είχα ξαπλώσει να κοιμηθώ κ αυτός πήρε πάλι….κ το σήκωσα (λάθος μου),κ τον άκουσα να μιλά πάλι με μία κ πρόσεξε προφανώς θα ήταν, την ώρα που ετοιμαζόταν να ‘βγάλει τα μάτια του με αυτήν’ οκ?………κ εγώ τα άκουγα ΌΛΑ….ε, μη ρωτάς πως άντεξα από κεί κ πέρα αποφάσισα,να μη το σηκώσω πο-τέ ξανά..κι αυτό έκανα… αυτός επέμενε με τις κλήσεις………δε το σήκωνα….κ ξανά, κ ξανά…..αυτό κάποια στιγμή κ αφού εγώ,είχα διαλυθεί εντελώς έπαψε….χάθηκε για πολύ καιρό κ φάνηκε με κλήση στο σταθερό, καλοκαίρι όπου αναγκάστηκα να του μηλίσω, επειδή δεν ήθελα να δούν τίποτε οι γονείς μου τι γίνεται επειδή, δε ξέρουν τίποτε….έτσι?……..ε, μου τα ζάλισε με κάποια που βρήκε Κρήτη, σε διακοπές του…κ μου λεγε θα πάει να συζήσει μ αυτή κ αηδίες…….εντελώς αδιάφορα πράματα για μένα….που όμως αναγκαζόμουν να τα ακούσω…..παρ αυτά……ΔΕΝ έδωσα σημασία….χάθηκε πάλι πολύ καιρό, κ φάνηκε πάλι λίγο πρίν τα Χριστούγεννα του 2009, με κλήση στο κντό μου, οκ?…….
δε το σήκωσα κ έστειλε μνμα που λεγε,ότι είναι Κρήτη
(ότι μετακόμισε εκεί),κ ότι αρραβωνιάστηκε τη λεγάμενη………
του έστειλα ένα πολύ τυπικό μνμα…κ έμεινε εκεί το θέμα…..τώρα τελευταία όμως άρχισε, ξανά τα ίδια οκ?….ξανά κλήσεις,ξανά τα ίδια….
με έχει ζαλίσει ξανά στις κλήσεις…….κ με ανάγκασε τελευταία να του στείλω πάλι μνμα, του στειλα ένα τυπικό μνμα από κεί που ήμουν
διακοπές οκ?……..είπε παντρέυεται το Δεκέμβρη….κι ρωτώ εσένα
τώρα δεν είναι παράλογο,εφόσον λέει ότι παντρέυεται κάποια άλλη να συνεχίζει ν ασχολείται μαζί μου παρ αυτά?….τι ζητάει λοιπόν μαζί μου, αφού παντρέυεται?…….γιατί συνεχίζει να μ ενοχλεί?……….για μένα πάντως είναι κ πολύ παράλογο………απλά ΔΕΝ είναι λογικό αυτό που
κάνει δε στέκει πουθενά,όμως……..όπως βλέπεις είναι, κι άλλοι που τα τραβούν δεν είσαι μόνη, σου…κ για αυτό στα έγραψα όλα αυτά…γιανά δείς ότι είναι κ άλλοι……..καλώς σε βρήκα,κ κουράγιο καλή μου……
23/08/2009 στις 18:22
Αθανασία μου, καλησπέρα. Λες ότι μπήκες εντελώς τυχαία στο μπλογκ μου και έτυχε να είναι αυτό το ποστ…τι να πω…τίποτα δεν είναι τυχαίο σε τούτη τη ζωή φαίνεται!
Λυπάμαι πολύ γι’ αυτό που πέρασες και περνάς με τον πρώην σου. Έχω την αίσθηση ότι και η δική σου περίπτωση και η περίπτωση που αναφέρω σήμερα εγώ είναι εξίσου τραγικές. Δεν πρέπει να συμβαίνουν αυτά. Ο καθένας είναι ελεύθερος να ορίζει τη ζωή του και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ασκεί εκφοβισμό και συναισθηματική πίεση στον άλλον.
Ευχαριστώ που πέρασες, το σχόλιο σου ήταν πολύ δυνατό. Ελπίζω όταν με επισκεφτείς ξανά να διαβάσεις κάτι όμορφο!
Να έχεις ένα πανέμορφο βράδυ!
23/08/2009 στις 12:20
………………….. μμμμμμμμμμμμμμμ
μια λέξη μόνο βρίσκω ……εφιάλτης ……
το που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος ποτέ δεν μπορείς να το προβλέψεις.
…………………………..
😦
Μια λύση πάντως είναι ο διάλογος. Μπορεί να λύσει τέτοια προβλήματα.
Το πείσμα και ο εγωισμός δεν είναι καλοί σύμβουλοι.
……………………………………………….
ειλικρινά με σοκάρει
………………………………………..
23/08/2009 στις 18:32
Εγώ Γιώργο μου θα έλεγα ότι η λέξη εφιάλτης δεν είναι αρκετή…γιατί όταν βιώνεις ένα εφιάλτη ξυπνάς και λες ουφφφ ήταν ένα κακό όνειρο…στην πραγματική ζωή το κακό όνειρο το ζεις και ξύπνιος…
Προτείνεις τη λύση του διαλόγου… για να γίνει διάλογος χρειάζονται δύο. Όταν ο ένας αρνείται πεισματικά να ακούσει και να αντιληφθεί αυτά που του λες τότε δεν είναι διάλογος αλλά ένας ανούσιος μονόλογος.
Δυστυχώς δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο ώριμοι. Αυτή η ανωριμότητα σε συνδυασμό με νοσηρή ζήλεια τυφλώνουν τα μάτια και βασικά δεν μπορείς να κάνεις και κάτι… προσπαθείς να τον/την αγνοήσεις…
Λυπάμαι που το σημερινό μου κείμενο σε έκανε να σοκαριστείς! Πιο πολύ για προβληματισμό το έκανα.
Να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα! Πολλά κοραλλένια φιλιά!
23/08/2009 στις 12:42
διάλογος ναι. χωρίς εγωισμούς. διάλογος. ότι μας φαίνεται ακατόρθωτο κατορθωτό γίνεται. σαν δούμε τα πράγματα πιο σφαιρικά.
23/08/2009 στις 18:38
Ξέρεις κάτι basnia μου, σέβομαι αυτό που λες, αλλά έχω την αίσθηση ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση που αναφέρομαι αν δεις το όλο πρόβλημα σφαιρικά τότε αυτό θα διογκωθεί ακόμη περισσότερο γιατί θα βγουν στην επιφάνεια και άλλες πτυχές…
Όπως είπα και στο Γιώργο πιο πάνω, ο διάλογος είναι μια λύση όταν τα άτομα μπορούν να επικοινωνήσουν σωστά… δεν είναι θέμα εγωισμού μάλλον αρρωστημένου μυαλού…παράλογων απαιτήσεων…κάποιοι έχουν παρεξηγήσει την έννοια της αγάπης…
Να έχεις ένα ξεχωριστό απόγευμα! Πολλά φιλιά!
23/08/2009 στις 20:23
Korallenia μου,
ΕΚΕΙΝΗ πρέπει να ΜΗ ΜΑΣΑΕΙ!!!
Να ξέρεις ότι αυτός που απειλεί ότι θα μας… αποχαιρετήσει, ΔΕΝ το κάνει ποτέ! Πρόκειται για έναν ανασφαλή και πάνω απ’ όλα εγωιστικό τύπο ο οποίος το μόνο που τον νοιάζει είναι να μη χάσει αυτό που ΑΥΤΟΣ είχε!
Οι αγάπες που πουλάει, είναι φούμαρα και κόλπα για να την κάνει να γυρίσει πίσω. Να ξέρεις ότι σε περίπτωση που αυτή κάνει το λάθος να γυρίσει πίσω, η συμπεριφορά του θ’ αλλάξει ΑΜΕΣΩΣ και θα προσπαθήσει να την κάνει να πληρώσει γι’ αυτό που του έκανε!
Η συμβουλή μου είναι να μην ασχολείται ΚΑΝ μαζί του.
Να κλείσει πόρτες, τηλέφωνα και γενικώς κάθε επικοινωνία μαζί του.
«…δεν θέλω να ζω χωρίς εσένα… τώρα που σ’ άκουσα μπορώ να φύγω… δεν πειράζει που εσύ δεν με αγαπάς…σ’ αγαπώ εγώ… ΑΝΤΙΟ»
Μπούχαχαχα!!! που λέει κι’ ο πειρατής!!!
Σε πιστέψαμε! 😆
Συγνώμη για το… ψυχρό ύφος μου, αλλά πραγματικά, αν υπάρχει ΕΝΑ πράγμα που με κάνει έξω φρενών σ’ αυτόν τον κόσμο, είναι οι αδύναμοι άνθρωποι (και ειδικά άντρες) που δεν έχουν ίχνος αξιοπρέπειας πάνω τους!
Να θυμάσαι ότι Ο,ΤΙ και να αποφασίσει να κάνει, είναι ΔΙΚΗ του απόφαση και ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ φέρει ΚΑΜΙΑ ευθύνη!!!
Άμα πια!!!
23/08/2009 στις 20:42
Λίλιθ μου,
ΕΚΕΙΝΗ σίγουρα δεν μασάει…είναι απόλυτη στις θέσεις της.
Όμως είναι και πολύ ευαίσθητο άτομο και δεν θα ήθελε με τίποτα στον κόσμο να φέρει ενοχές ότι προκάλεσε κακό με την συμπεριφορά της σε έναν άνθρωπο. Είναι βαρύ το φορτίο.
Μακάρι να είναι όπως τα λες…μακάρι ΑΥΤΟΣ να υποκρίνεται για να μη χάσει αυτό που ΑΥΤΟΣ είχε…
Τέτοιες καταστάσεις είναι πολύ λυπηρό να συμβαίνουν ανάμεσα σε δυο ενήλικα ώριμα άτομα… όμως συμβαίνουν…
Λες… «Να θυμάσαι ότι Ο,ΤΙ και να αποφασίσει να κάνει, είναι ΔΙΚΗ του απόφαση και ΕΚΕΙΝΗ ΔΕΝ φέρει ΚΑΜΙΑ ευθύνη!!!» Όσο και να θέλει κάποιος να το υιοθετήσει αυτό…είναι πολύ δύσκολο γιατί μέσα του/της θα νιώθει ότι αυτός/η το προκάλεσε…
Πολλά φιλιά!
23/08/2009 στις 20:30
«…δεν θέλω να ζω χωρίς εσένα… τώρα που σ’ άκουσα μπορώ να φύγω… δεν πειράζει που εσύ δεν με αγαπάς…σ’ αγαπώ εγώ… ΑΝΤΙΟ»
AND THE OSCAR GOES TO…..
χαχαχαχαχαααα!!!
Εντάξει… φεύγω!!!
23/08/2009 στις 20:46
Μου αρέσει η νότα αισιοδοξίας που αντιμετωπίζεις το όλο θέμα… και καλά κάνεις!
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ! Πολλά φιλιά καλή μου και μια αγκαλιά από εμένα.
23/08/2009 στις 20:50
«Όμως είναι και πολύ ευαίσθητο άτομο και δεν θα ήθελε με τίποτα στον κόσμο να φέρει ενοχές ότι προκάλεσε κακό με την συμπεριφορά της σε έναν άνθρωπο»
ΑΥΤΟΣ, το ξέρει.
Σ’ αυτό βασίζεται. 🙂
Φιλιά πολλά!
23/08/2009 στις 21:01
Δυστυχώς Λίλιθ μου… το ξέρει και πολύ καλά μάλιστα ότι έχει να κάνει με ένα ευαίσθητο πλάσμα…
Χαίρομαι πολύ που πέρασες σήμερα.
23/08/2009 στις 21:44
Είμαι εδώ!
Εδώ και περίπου μια ώρα, είμαι εδώ.
Κοιτάζω αμήχανος αυτό το post.
Παράλληλα, ακούω τα νέα, δορυφορικά, από την κατάσταση στη χώρα μου.
Και ντρέπομαι.
Μετά, διαβάζω το post σου ξανά.
Και ντρέπομαι διπλά!
Δεν ξέρω…
αλλά νομίζω ή έτσι μου μοιάζει εμένα τουλάχιστον (μπορεί να είναι ή ιδέα μου), ότι η αιτία που ταλαιπωρείται η γυναίκα στο pοst σου και η αιτία που καίγεται η χώρα μου, είναι η ίδια…
Όπως και να το δω πάντως, μία είναι η γεύση που μού ‘ρχεται.
Μία είναι η λέξη:
* Ν Τ Ρ Ο Π Η *
…θα ξαναπεράσω.
Πολλά φιλιά.
23/08/2009 στις 22:02
Καλησπέρα Όσιρη,
Δυστυχώς η Ελλάδα μας καίγεται… το θέαμα είναι πολύ θλιβερό… και όσο περνούν οι ώρες το κακό γίνεται ακόμη μεγαλύτερο…
Όσον αφορά το post μου…δεν εκπλήσσομαι που το κοιτάς αμήχανος…
Εσένα σου προκαλεί ντροπή… σε άλλους που το βιώνουν φόβο…
Είναι κάποιες καταστάσεις που νιώθεις ότι δεν έχεις και πολλές επιλογές…
Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες!
Φιλιά Πολλά!
24/08/2009 στις 01:24
τώρα πήρα το χρόνο μου και κατάφερα να ξαναπεράσω. Το ξαναδιάβασα και τελικά το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι : άκου τους φίλους και φίλες σου.
Την καλημέρα μου.
24/08/2009 στις 08:53
Καλημέρα Γιώργο μου,
Το να μπορείς να μοιραστείς σε ανθρώπους που εμπιστεύεσαι κάτι που σε απασχολεί είναι πολύ βοηθητικό.
Να ξεκαθαρίσω όμως ότι το πρόβλημα που αναφέρω στο ποστ μου δεν είναι δικό μου… αλλά πότε δεν ξέρεις τι μπορεί να αντιμετωπίσει ο καθένας μας σε αυτή τη ζωή… έχουν δει πολλά τα ματάκια μου…
Να έχεις μια όμορφη βδομάδα!
Πολλά φιλιά!
24/08/2009 στις 20:58
Συνιστώ, έξυπνο χειρισμό, προς αποφυγή άλλων… «συνεπειών».
Για αυτοκτονία πάντως δεν το βλέπω.
Μακάρι, γιατί μπορεί να ξαναγεννηθεί καλύτερος άνθρωπος. 🙂
Μην ασχολείσαι και αργά αργά (με προσοχή)…
ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ ΠΑΝΤΕΛΩΣ.
Από οποιαδήποτε επικοινωνία.
😉
Πολλά φιλιά
24/08/2009 στις 23:15
Καλησπέρα Καπετάνιο!
…συνέπειες: χμ… πολλές και ποικίλες …
…σωστός χειρισμός: δεν υπάρχει σχετικό εγχειρίδιο, τουλάχιστον στη δική μου βιβλιοθήκη…
….εξαφάνιση: ΠΟΥ, ΠΩΣ, ΠΟΣΟ…
Δεν βαριέσαι…
Εδώ η Ελλάδα καίγεται!
Ευχαριστώ που πέρασες και σήμερα! Πολλά φιλιά!
25/08/2009 στις 08:25
Πολυαγαπητή κοραλλένια,
Προφανώς έχουμε όλοι μια τέτοια περίπτωση ψύχωσης στο ενεργητικό μας.
Εμένα η δική μου έλεγε (ψέματα) ότι είχε καρκίνο και θα πήγαινε για εγχειρήσεις (τελικά πήγαινε σε rave party με κοινούς γνωστούς!) κτλ.
Χωρίς να επεκταθώ, η λύση είναι μία και μόνο:
1. Επιχειρείς ανθρωπινά να πεις αυτό που σκέφτεσαι ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Οι πιθενές επαναλήψεις απλά αποδυναμώνουν τις απόψεις σου.
2. Αγνοείς, εξαφανίζεσαι
3. Όταν επανέλθει (γιατί πάντα επανέρχεται) απαντάς:
«όπως σου είπα -επαναλαμβάνεις εν τάχει- και ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ με τον εαυτό σου».
ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗ ΣΟΦΗ ΛΙΛΙΘ –
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ότι δε θα τολμήσει να κάνει τίποτα απ όσα λέει.
Κοιμήσου ήσυχη.
Άντε, καλό κουράγιο.
Στη δική μου περίπτωση η φάροκωμωδία κράτησε 2 μήνες μέχρι να φτάσω να της πω «κάνε ό,τι θες και ασε με ήσυχο».
Μετά φρόντισα να μάθει ότι προχώρησα σε άλλη σχέση, με ενόχλησε 1-2 φορές ακόμη και εξαφανίστηκε.
ΜΗΝ ΥΠΟΧΩΡΕΙΣ ΣΕ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ.
25/08/2009 στις 10:33
Happypepper μου,
Πόσο χαίρομαι που είσαι εδώ ξανά!
Φυσικά κρίμα που τελείωσαν οι διακοπές σου…
Αυτό που καταθέτεις σαν λύση έχω την αίσθηση ότι είναι κάτι σαν
«evidence based practice» αφού είχες την «τύχη» να βιώσεις κάτι ανάλογο… και χαίρομαι ιδιαίτερα που το αναφέρεις…
Να έχεις μια όμορφη μέρα! Πολλά φιλιά!