Ζήσε!
Η ζωή είναι μια θάλασσα…
Σε κάποιους αρέσει να βρίσκονται στην παραλία και να κοιτάζουν το απέραντο γαλάζιο της… να μεθούν με το άρωμά της…να ταξιδεύουν με τον παφλασμό των κυμάτων της…
Σε κάποιους άλλους αρέσει να περπατούν ξυπόλητοι στην ακροθαλασσιά… και να νιώθουν το κύμα της να σκάει στα πόδια τους…
Σε κάποιους άλλους πιο τολμηρούς αρέσει να κάνουν βουτιές και να παίζουν με τα κύματα της…
Σε κάποιους αρέσει πολύ η ομορφιά της το πρωί…
Σε κάποιους άλλους αρέσει η μαγεία της το βράδυ…
Η θάλασσα είναι μπροστά σου!
Σε καλεί να τη δεις…
Σε καλεί να τη μυρίσεις…
Σε καλεί να τη νιώσεις…
Σε καλεί να την ακούσεις…
…και σε προκαλεί να τη Γευτείς…
Από σένα εξαρτάται πόσο θέλεις να τη Γευτείς…
Κοίταξε τα χέρια σου και δες τι κρατάς. Τι είδους δοχείο κρατάς για να τη γευτείς…
Είναι ένα μικρό κουταλάκι;
Μια τρύπια δαχτυλήθρα;
Ένα χάρτινο κύπελλο;
Ένα ποτήρι κρασιού;
Ένα νεροπότηρο;
Μια κανάτα;
Ένας κουβάς;
Μια μπανιέρα;
…ή μήπως είναι ένας μεγάλος αγωγός που συνδέεται με αυτή;
Έχεις την τάση να κοιτάζεις γύρω σου και να παρατηρείς τους άλλους ανθρώπους … να δεις τι δοχεία κρατούν…και ξεχνάς να κοιτάξεις τα δικά σου χέρια για να δεις τι δοχείο κρατάς εσύ… και μετά παραπονιέσαι ότι διψάς…διψάς λες για ζωή…
Χμ…
…κι όμως η θάλασσα είναι εκεί…μπροστά σου!
Σταμάτα να κοιτάς τα δοχεία των άλλων! Δεν μπορείς να την κλέψεις από κανέναν!
…και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να σου τη στερήσει…εκτός από τον ίδιο σου τον εαυτό…εκτός από σένα!
Ζήσε!
Κοραλλένια 
24/05/2010 στις 15:26
Πολύ όμορφο το κειμενάκι σου , με έντονους συμβολισμούς .
Ναι, η θάλασσα δεν χρησιμοποιείται από όλους με τον ίδιο τρόπο! Ναι, μερικοί ξεχάστηκαν να κοιτάζουν τι δοχεία έχουν οι άλλοι!
Μερικοί ήταν πιο θαρραλέοι και την ταξίδεψαν με πλοία. Άλλοι έμειναν στην παραλία να την κοιτάζουν .Κάθενας, όπως μπορεί, όπως θέλει ή όπως του έτυχε.
Η είκόνα της θάλασσας όπως και οι ήχοι της είναι για πολλούς πηγή γαλήνης. Που κανείς δεν μπορεί να τους τη στερήσει όπως λες και στην ανάρτησή σου, παρά μόνο ο ίδιος τους ο εαυτός!
24/05/2010 στις 15:41
Ερατώ μου, καλησπέρα!
Χαίρομαι που το σημερινό μου κειμενάκι σου μίλησε…
Καθένας Ερατώ μου, μπορεί να τη ζήσει όπως θέλει…αρκεί να το θέλει πολύ και να το πιστέψει!
Η δύναμη της θέλησης είναι μαγνήτης ΖΩΗΣ!
Να έχεις μια υπέροχη βδομάδα!
Πολλά φιλιά!
24/05/2010 στις 15:28
Με καληνύχτισες και μου είπες….
«Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα.
ΖΗΣΕ!
…με φόρααααααα»
Μια λεξούλα τόσο δα μικρή…δύο σύμφωνα…δύο φωνήεντα…και ένα θαυμαστικό…με έκαναν να τη σκέφτομαι από χθες συνέχεια… «ΖΗΣΕ»
Είναι φορές που κάποια λόγια…μας αγγίζουν τόσο πολύ… που και αυτός που τα λέει ίσως να μη συνειδητοπιεί την ώρα που μας τα λέει…πόσο μεγάλη επίδραση θα έχουν σε μας…
Σε ευχαριστώ για ακόμη μια φορά, μέσα από την καρδιά μου…
Σε λίγες μέρες…πολλοί θα μου ευχηθούν «να ζήσεις», το δικό σου το «ΖΗΣΕ!» όμως…ήταν ένα χαστούκι στη ρουτίνα μου, στην καθημερινότητά μου…
Πολλά πολλά φιλιά!
24/05/2010 στις 17:13
Από την άλλη… που ξέρεις… μπορεί να το εννοεί 24/24.
Όσο δεν φαντάζεσαι!
Μπορεί να έκανε πολλά προκειμένου να είναι σε θέση να το εννοεί…
Καλημέρα!
…ανεξάρτητα από το τι ώρα είναι..
Άγγελέ μου ζήσε τη στιγμή. 😉
24/05/2010 στις 19:42
Καλησπέρα Πειρατή μου!
24ώρες το 24ώρο εεε?
Καλά…θα αρχίσω πρώτα με τις 4 ώρες το 24ώρο…τόσες περίπου είναι και οι ώρες που βρίσκομαι στην Πόλη σου τη Zion, καθημερινά!
Πέραν από κάθε αστείο…ο συγκεκριμένος Άνθρωπος έχω την αίσθηση ότι έκανε όντως πολλά, πιο πολλά από όσα μπορώ εγώ να φανταστώ, προκειμένου να είναι σε θέση να το εννοεί!
Αν δεν τον γνωρίζεις…να σας γνωρίσω…νομίζω πως σου μοιάζει πολύ!
Ο Σάκης για άλλη μια φορά ΥΠΕΡΟΧΟΣ! Σε ευχαριστώ Πειρατή μου!
Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα!
Πολλά πολλά φιλιά!
24/05/2010 στις 19:21
Σταμάτα να κοιτάς τα δοχεία των άλλων! Δεν μπορείς να την κλέψεις από κανέναν!
Σταμάτα να κοιτάς τα δοχεία των άλλων! Δεν μπορείς να την κλέψεις από κανέναν!
Σταμάτα να κοιτάς τα δοχεία των άλλων! Δεν μπορείς να την κλέψεις από κανέναν!
Είναι καλή συμβουλή για κάποιους που… κλέβουν…
Χαχαχαχααχαχαχαχαχα!!!
Χαχαχαχαχαχαχααα!!! 😆
Μήπως τώρα που… συνειδητοποιήθηκες…
μήπως, λέω…
είναι καιρός να μου επιστρέψεις τον Τριστάνο μου;;; :ΡΡΡ
24/05/2010 στις 19:43
Αν ο Τριστάνος είναι η Ζωή σου Λίλιθ μου….στον επέστρεψα ήδη!
…και σταμάτα να λες ότι κλέβω…εγώ δεν έκλεψα ποτέ και τίποτα…απλώς δανείζομαι για λίγες μέρες…κάτι που οι άλλοι δεν θα μου έδιναν με τη θέληση τους… αχαχαχαχαχαχαχαχα
Καλή εβδομάδα Λίλιθ μου!
Πολλά πολλά φιλιά!
ΥΓ: Φυσικά ο λόγος που σου έφερα πίσω τον Τριστάνο…είναι επειδή ενδέχεται να απουσιάσω από το σπίτι μου…και δεν ήθελα να μείνει μόνος στο σπίτι! αχαχαχαχαχαχαχαχα
24/05/2010 στις 20:00
«… απλώς δανείζομαι για λίγες μέρες…κάτι που οι άλλοι δεν θα μου έδιναν με τη θέληση τους»
Αχαχαχαχαχαχαχαχαααα!!!
Δεν υπάρχεις λέμε!!! 😆
Τον επέστρεψες τον Τριστάνο…
Άμα όμως έχει καλομάθει και κλαψουρίζει απόψε και θέλει να γυρίσει στη θεία Κοραλλένια, την έχετε βάψει κι’ εσύ κι’ αυτός! 🙄
Φιλιά πολλά πολλά και καλή εβδομάδα και σε σένα Κοράλλι μου! 😉
24/05/2010 στις 20:21
Το ξέρω Λίλιθ μου ότι δεν υπάρχω!
Είμαι ένα φανταστικό Κοράλλι! (το φανταστικό προέρχεται από το φάντασμα!)Χαχαχαχαχαχα
Όχι, πριν στον επιστρέψω…μιλήσαμε αρκετά… το πολύ να θέλει να με πάρεις εσύ τηλέφωνο και να με ακούσει από το ακουστικό…ή πάλι αν θέλει να με δει…η καμερούλα μου στη διάθεσή του Τριστάνου μας!
Αλλά δεν νομίζω να σου προκαλέσει πρόβλημα! Άλλωστε πεθύμησε τις μπριζολίτσες σου
Φιλιά και πάλι!
24/05/2010 στις 20:07
Πάρα πολύ όμορφη ανάρτηση…Πέρα για πέρα αληθινή!
Φιλιά πολλά, Κοραλλένια μου! 🙂
24/05/2010 στις 20:22
Αstrofegia μου καλησπέρα κι από εδώ!
Η αλήθεια είναι ότι είναι όντως αληθινή…
Να έχεις μια πανέμορφη εβδομάδα!
Πολλά φιλιά!
24/05/2010 στις 20:59
εγώ πέρασα να αφήσω μια καλησπέρα και να πω πως και οι κλέφτες φτάνουν να κλέβουν επειδή δεν έχουν «χρήματα» !!!! Δεν είναι όλοι κατά συνείδηση κλέφτες!!!!!
25/05/2010 στις 08:24
Καλημέρα Γιώργο μου,
Δεν καταδικάζουμε τον «κλέφτη»…αλλά την πράξη του…την «κλεψιά»…
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Φιλιά Πολλά!
25/05/2010 στις 09:56
βρε κοράλλι μου και η κλεψιά δεν είναι κατ’ ανάγκη κακιά!!! Αρκεί να κλέβεις απο αυτόν που τα έχει!!!! Γιατί σίγουρα με νόμιμο τρόπο δεν θα τα έχει ο κατέχων!!!! 🙂
την καλημέρα μου!!!!!
24/05/2010 στις 21:05
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ …..ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!
25/05/2010 στις 08:25
Καλημέρα ωραία Ελένη!
Να έχεις μια πανέμορφη μέρα και να περνάς καλά όπου και να ‘σαι!
Φιλιά πολλά!
25/05/2010 στις 13:24
Γιώργο μου, είναι πιο φρόνιμο να μην κλέβεις από κανέναν…καλύτερα να φροντίσεις το δοχείο που εσύ κρατάς…
Καλή σου μέρα!
Φιλιά πολλά!
26/05/2010 στις 11:32
Καλημέρα Κοραλλένια.
Όμορφα λόγια που η πραγματοποίησή τους είναι τρόπος ζωής.
Εγώ σου εύχομαι να μην χρειαστεί ποτέ να «κλέψεις» και να σου χαρίζονται όλα αυτά που επιθυμείς.
Άλλωστε, τίποτα που δεν χαρίζεται δεν έχει αξία και η ζωή δεν κλέβεται.
Είναι σαν το χαμόγελο, που μόνο όταν χαρίζεται απλόχερα είναι πολύτιμο.
Κοχυλένια φιλιά!
30/05/2010 στις 09:55
happyshelly καλημέρα και καλή βδομάδα!
Τίποτα δε χαρίζεται σε αυτή τη ζωή Μαρία μου, ίσως στην επόμενη! Χαχαχαχαχαχα
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή!
Κοραλλένια φιλιά!
26/05/2010 στις 12:29
Γειάσου καλή μου…πολύυυ ωραίο το κείμενό σου!! μου θύμισε,το… ‘κάθε λιμάνι κ καημός’του Γαβαλά…’είν’η ζωή μιά θάλλασα κ μείς καπεταναίοι’… κ όμως έτσι είναι….η ζωή μιά θάλλασα,που πάει κ έρχεται,κ που εμείς κυλάμε μέσα της…μέχρι να φύγουμε,από δώ…για πάντα…έτσι είναι πρέπει να τη ζήσουμε όσο,πιό δυνατά μπορούμε…κ με όσο πιό πολλές όμορφες στιγμές γίνεται να μη χάσουμε ούτε μιά στιγμή της…επειδή είναι,λίγη κ σύντομη…κ φέυγει γρήγορα…πολύ ωραίο το κείμενό σου καλή μου…καλημέρες….
30/05/2010 στις 09:55
Αθανασία καλημέρα και καλή βδομάδα!
Σε ευχαριστώ για τις όμορφες σκέψεις που άφησες εδώ…
Σου εύχομαι να έχεις μια πανέμορφη Κυριακή!
Πολλά πολλά φιλιά!
28/05/2010 στις 06:42
Αναρωτιέμαι…
Μήπως το παράκανες; 🙄
Χάχαχαχααα
Καλημέρααα
* * *
30/05/2010 στις 09:56
Αγαπημένε μου Πειρατή!
Μου αρέσει πολύ που η απουσία μου σε έβαλε σε σκέψεις! Αλλά δε γίνεται πρώτα να μου λες ότι πρέπει να κάνω τουλάχιστον 7 ώρες ποδήλατο την ημέρα και μετά να αναρωτιέσαι που χάνομαι! Χαχαχαχαχχαα
Μια μεγάλη αγκαλιά ένα τεράστιο ευχαριστώ και πολλά πολλά φιλιά!
28/05/2010 στις 08:16
Baudelaire: (από τα άνθη του κακού)
Εσύ ελεύθερε άνθρωπε,
πάντα θα αγαπάς τη θάλασσα.
Κι εμένα, όπως και εσένα, μ’ αρέσει να βουτάω, καμιά φορά χωρίς να βλέπω καντο βυθό, και αφήνω τα κύματα να με στοβιλίσουν – και συντονίζομαι με όλο μου το είναι να ακούσω τις κροκάλες να γυρνοβολλανε καθώς με πετάνε με δύναμη στην ακρογυαλιά και το νερό τραβιέται αφήνοντάς με να κειμαι στην άμμο.
Ενίοτε και στα βράχια.
30/05/2010 στις 09:56
Happypepper μου πολύ καλή σου μέρα!
Στο Λονδίνο βρέθηκες από όσο διάβασα εεε? Ζηλεύω…
Όσο για τα άνθη του κακού…μυρίζουν τόσο μα τόσο υπέροχα!
Κάνε μια βόλτα και για μένα!
Να έχεις μια ξεχωριστή Κυριακή!
Πολλά πολλά φιλιά!